Wat is dat nou precies dat positief opvoeden? Gaat dan altijd alles maar met een lach en alles is altijd maar goed?

Nou nee hoor. Want we blijven allemaal wel mensen met alle gevoelens en emoties die er bij horen. Daarnaast zijn wij allemaal onze eigen individuen met allemaal onze eigen karakters. En dan heb je ook nog situaties, gevoelens en emoties die mee spelen met hoe jij je voelt en daar door kan uiten. Wel heb ik er mijn eigen kijk op en die zal ik met jullie delen door middel van deze tips op willekeurige volgorde:

*) Iedereen mag altijd overal op terug komen, dat proberen wij onze kinderen ook mee te geven. Zo kan je een iets minder leuk moment toch wat beter afsluiten.

*) Kinderen maar zeker ook ouders mogen sorry zeggen. Het is zo een klein woordje wat een groot verschil kan maken. Zo klein beseffen ze nog niet helemaal wat het inhoud, maar naarmate ze ouder worden hopen wij dat ze het goed begrijpen waarom ze dat zullen zeggen.

*) Voorbeeld doet volgen! Cliché maar o zo waar!

*) Wil je echte aandacht van en voor je kind, zorg dat je op ooghoogte bent met je kind. Ga door je knieeën of neem je kind op schoot. En praat dan. Dat is minder dreigend en daar door juist gelijkwaardiger.

*) Je mag zeker boos zijn, want ook dat is een gevoel/emotie die er bij hoort. Maar hoe je er mee om gaat is ten tweede. Stemverheffing in deze is voldoende want schreeuwen neemt niemand serieus.

*) Leg uit waarom de dingen gaan zoals ze gaan. Zo wel leuk als minder leuke dingen. Zo houd je de dingen zoals ze zijn. Je maakt ze niet groter en niet kleiner, het is zoals het is.

*) Kijk naar de mogelijkheden en focus je daar op. En niet altijd maar naar wat niet goed gaat of is gegaan. Kijk je naar mogelijkheden en het positieve dan ga je dat meer voelen en uitstralen!

*) Kijk naar wat lukt en goed gaat, benoem en prijs dat!

*) Probeer op een leuke (positieve) manier je kind uit te dagen en hun zelf vertrouwen te laten groeien.

*) Laat je kind ten alle tijde in zijn/haar waarde!!

*) Je kind is een volwaardig mens en ook jullie zijn gelijkwaardig, alleen is je kind wat jonger. Onthoud dat 🙂

*) Je kind heeft geen baas nodig die zegt wat hij/zij moet doen. Je kind is een begeleider nodig in zijn/haar leven om zo tot mooie besluiten te komen.

*) Keur niet de keuzes van je kind af. Laat hem/haar er zelf over nadenken ook over de consequeties.

*) Spar samen maar leg niks op.

*) Probeer er voor te zorgen dat je een open cultuur kan creëren thuis zodat je kinderen ten alle tijde het gevoel hebben om thuis te kunnen komen om te praten.

 

Ik hoop dat je wat aan deze tips mag hebben en wil je dingen vragen, vraag ze!

Wil je aanvullen, vul aan!

Zoals jullie gewend waren/zijn uit vorige blogs van mij benoem ik eigenlijk altijd kind(eren). In deze blog bedoel ik dat ook zeker alleen kan het wat vervelend over komen. Daarom heb ik er nu voor gekozen alleen kind te benoemen.

 

Tot snel weer!

 

Lieve groet,

Melanie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *