Gastouder Patricia

Gastouders hebben een erg belangrijke taak in het opvangen van onze kinderen.
Het interview van de maand hebben we dit maal met een gastouder uit Meppel.
Zij woont in het centrum van Meppel, tegenover een speeltuin en werkt al jaren als gastouder.
Patricia gastouder Meppel (Facebook) heeft antwoord gegeven op de 10 vragen die wij stelden.
Hieronder kun je lezen hoe haar leven met gastkinderen is en wat ze allemaal onderneemt en doet qua opvoeding.

Een kort voorstelrondje.. Kun je vertellen wie je bent, wat je zoal hebt gedaan en hoelang je al werkt met kinderen? Heb je zelf kinderen? Waarom werk je met deze leeftijden?
Ik ben Patricia, getrouwd en moeder van twee kinderen. Heb eigenlijk altijd iets met zorg gedaan, eerst de verzorging opleiding van voortgezet onderwijs, hieruit doorgegaan met verzorging op het mbo, toch lag hier niet mijn hart en vanuit de mbo ben ik de kappersopleiding gaan doen. Diploma’s kappersvak behaald en gewerkt in de kapsalon. Na een overname van kapsalon moeten stoppen met het kappersvak. Na wat omzwervingen en banen in huishoudelijke hulp (thuiszorg) ben ik dus toch verkorte opleiding mbo helpende zorg en welzijn gaan doen.  Kinderen heb ik altijd geweldig gevonden maar waarom ik nooit gedacht heb om hierin een opleiding te doen, ik heb geen idee…. Ik las iets over gastouder worden en ben me verder gaan inlezen, toch voor de zekerheid kinder ehbo gehaald enz. Ik werd steeds enthousiaster en heb me ingeschreven bij een gastouder bureau waar ik al heel snel een gezin met twee kinderen vond waar ik de opvang voor kon verzorgen, van hieruit ging het al heel snel verder uitbreiden….Ik vang kinderen op in de leeftijd van 0-12 jaar, heerlijk al die verschillende leeftijden, baby’s heerlijk knuffelen en de oudere kinderen lekker knutselen en stoeien zo heeft iedere leeftijd wel iets…

Wat is het mooiste/leukste aan gastouder wezen?
Het allerleukste vind ik wanneer een kindje naar je toe komt en zo vanuit het niets zegt: “ik vind jou lief en je bent mijn allerbeste vriend”. Dan smelt je gewoon…

Wat zijn de minder leuke kanten?
Voor mijn gevoel word het gastouder zijn nog steeds niet als volwaardige baan gezien. Over het algemeen word er nog steeds zo makkelijk gedacht: “oh je past op een paar kindjes, makkelijk baantje, beetje knutselen lekker luieren as de kinderen op bed liggen enz.

In werkelijkheid zijn we continu bezig met observeren, stimuleren, luisteren naar ouders en verzorgen, overdrachtsschriftjes schrijven en om nog niet te spreken van schoonmaken en al het tillen van de kindjes… Zijn alle kindjes naar huis, alles opgeruimd en weer schoon voor de volgende dag dan komt het bedenken van activiteiten om de hoek kijken en daarna mijn eigen administratie nog, want ja de uren van opvang moeten we ook zelf bijhouden…

Ja gastouder zijn is echt hard werken, vooral met je maximale aantal kinderen op een dag…

Wat zijn de minder leuke kanten van het gastouder wezen/ kinderen opvangen en dus helpen opvoeden?
Minder leuke kant eigenlijk wat hierboven al beschreven is maar wat opvoeden betreft vind ik het soms lastig dat je alleen bent/werkt. Je kunt niet echt op een collega terugvallen. Bijvoorbeeld: je merkt opvallend gedrag op bij een kind, waardoor komt dit? Dat moet je zien te achterhalen soms is het handig om een ander zijn mening te horen of hoe diegene ergens over denkt…

Wat opvoeding ed. betreft wordt dit vaak al besproken tijdens een kennismakingsgesprek en zien dan toch vrij snel of we op 1 lijn liggen of misschien niet, op basis daarvan word vaak een beslissing genomen.

Kinderen zijn er in verschillende leeftijden, nationaliteiten en ze hebben verschillende rugzakjes. Hoe ga je daarmee om?
Aangepast naar bv. leeftijd word daarop de activiteit of indeling van de dag gemaakt. Ik probeer kinderen overal bij te betrekken, ze mogen me helpen met dingetjes als ik bv. een baby aan het verschonen ben mogen ze me de luiers aangeven, is er een ander kindje die echt even niet lekker in zijn vel zit probeer ik de anderen aan een leuke activiteit te zetten zodat ik 1 op 1 even iets kan doen met dat kindje zodat hij/zij even zijn verhaal kan doen of gewoon even lezen. Andere nationaliteiten heb ik nog geen ervaring mee…

Op welke manier bied je de kinderen een structuur die lijkt op thuis? Juist omdat ieder kind en dus iedere ouder anders is hierin , hoe zorg je dat ritme, voeding, regels en rust het meest op thuis lijken of is het juist niet erg om af te wijken van thuis?
Het belangrijkste vind ik de fruitmoment, lunchtijd, slaapjes om die zoveel mogelijk gelijk te laten. Dit is voor mij makkelijk ook ivm. Brengen/ halen van school bv. Meestal word dan ook tijdens een kennismaking ook aangegeven dat de kinderen in mijn gezin meedraaien. Als een kindje net iets afwijkt is dat op zich niet zo’n groot probleem maar probeer ik wel zo te draaien dat het past in beide situaties, thuis en hier in de opvang.

Wat vind je belangrijk om een kind mee te geven op een dag?
Een kind het gevoel geven dat ze er mogen zijn, dat ze het naar hun zin hebben en tevreden zijn. Ik vind het belangrijk dat kindjes beleefd zijn, dus netjes dank je wel zeggen, goedemorgen enz. dus het stukje normen en waarden vind ik erg belangrijk om daar mee bezig te zijn. 

De lat wordt voor kleine kinderen steeds hoger gelegd. Eerder naar school, voldoen aan allerlei richtlijnen, toetsen zoals cito. Ook vele ouders gaan hierin mee. Sporten, zwemlessen, spelen. De agenda van kleine kinderen is al vol! Ze moeten voldoen aan de maatstaven die volwassenen verzinnen. Hoe is jouw kijk op deze ontwikkelingen in de maatschappij en merk jij hier iets van in jouw opvang van kinderen?
Persoonlijk vind ik het wat te ver gaan, heb soms het idee dat een kind geen kind meer mag zijn.

Dit is ook de reden dat ik niet werk met een voorschoolse educatie programma, zoals bv. Kiki. Stimuleren is wel belangrijk maar ik ben geen school, ik bied ze veel aan en zie ik dat een kind extra uitdaging nodig ga ik daar wel mee bezig om dat te vinden.

Ik denk dat een kind er ook niet gelukkig van word, die prestatiedruk van bv. Cito en zo bv. Ook de faalangsten in de hand werkt, helaas…

Hier is een kind echt kind! Niets moet en veel mag!

Wat zijn jou favoriete moment(en) van de dag?
De momenten van het uit school komen en met alle kinderen, dus ook de allerkleinsten, even rondom de tafel wat drinken met een koekje en dan luisteren naar hoe hun dag was op school of wat ze hebben meegemaakt. Iedereen krijgt de kans om wat te vertellen. Ook het einde van de dag is ook zo’n moment, ik begin dan langzaamaan met het eten op te zetten, kinderen hebben het speelgoed opgeruimd en wachten op de papa’s of mama’s met nog even een puzzeltje of boekje, en dan te zien dat de kids allemaal heerlijk ontspannen zijn of soms echt moe en dan soms toch gewoon niet mee willen naar huis, dan doe ik het goed denk ik dan.

 In welke mate bemoei jij je met de opvoeding van de kinderen. Heeft het volgens jou veel invloed op kinderen?
Normen en waarden aanleren, beleefd zijn. Door herhaling leren kinderen dit goed. Maar ook het doen, soms hebben ouders gewoon niets met knutselen of creatief bezig zijn, ik ben dat juist wel en gebeurt dus ook vaak hier in de opvang. Later hoor je dan van ouders dat kinderen thuis ineens de kleurboeken pakken en gaan kleuren en dat ze dat ook ineens zo netjes kunnen.

 Opvoed tips van de gastouder!
Wat zou je ouders mee willen geven om relaxed op te voeden?
Laat kinderen kind zijn, sporten en bewegen is belangrijk maar zorg dat het niet teveel is, ze moeten kunnen spelen maar ook gewoon een middagje vervelen hoort er ook bij en is zelfs goed. Op school moeten ze al genoeg.

Patricia van de Belt
www.gastouderpatriciameppel.nl

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *