Tegelijk met de geboorte van je kind, of eigenlijk al met de ‘geboorte’ van het moederschap, begint de onzekerheid. Leeft het kindje nog wel? Ik voel niks… Komt het allemaal wel goed? Zal ik wel een goede moeder zijn? Zullen wij goede ouders zijn? Hebben wij ons kindje genoeg te bieden? Gaan wij het financieel redden? Hoe gaan we het bolwerken met werk en alle andere activiteiten? Soms ook typische vrouwelijke onzekerheden als ‘ik word nu al zo dik’ of juist ‘wanneer komt dat buikje?’.

En tegelijk beginnen ook de bemoeienis en de oordelen van anderen. Goh, je hebt al een behoorlijke buik! Zit er soms een tweeling in? Of juist ‘Al zoveel weken? Er is nog niks te zien!’ Willen jullie weten ‘wat het is’ (ik denk een baby…)? Dat is toch veel praktischer?! Ik zou thuis bevallen hoor. Echt, ga je voor pijnmedicatie?? Dat is toch helemaal niet natuurlijk? Nee hoor, échte vrouwen doen het helemaal zelf! En ga zo maar door… En ja, het gáát door. Zowel die bemoeienis als de onzekerheid houden niet op naarmate de kinderen worden.

Onzekerheid en angstshutterstock_149748932-Web

Angsten. Soms reële, soms geheel irreële angsten. Dat er ooit wat zal gebeuren met je kindje. Dat je hem kwijtraakt. Een ongeluk, of een ziekte. Ontvoering, mishandeling, noem maar op. Niemand mag jouw kind ooit met één vinger aanraken want dan… Zie je jezelf dingen doen waartoe jij jezelf nooit in staat had geacht. De liefde voor je kind, die zit zó diepgeworteld, dat het soms pijn doet en je kan beangstigen.

Dat maakt je voor een deel ook zo onzeker. Want je wilt het beste voor je kind en weet nooit of het goed genoeg is. En die onzekerheid maakt je weer zo beïnvloedbaar door anderen. Ze kunnen je zomaar van je stuk brengen door hun soms goedbedoelde adviezen, soms ronduit gemene, kwetsende opmerkingen. Want in eerste instantie denk je: ‘Nou ja zeg! Wat denkt ze wel niet?!’ Maar later vraag je je af of ze misschien ergens gelijk heeft en je een slechte moeder bent…

Slechte moeder

Oh ja, dat vind je zelf trouwens ook heel vaak. Dat je een slechte moeder bent. Wanneer je tegen je kind hebt geschreeuwd. Wanneer je de hele dag op je kinderen hebt lopen mopperen. Wanneer je juist hebt toegegeven om van het gezeur af te zijn en allesbehalve consequent was. Wanneer je ze te laat naar bed hebt gebracht, terwijl ze de volgende dag vroeg op moeten staan. Wanneer je een potje opentrekt in plaats van vers gekookt eten maakt.

Zoals ik al zei: zowel die onzekerheid als de bemoeienis blijft, al is het soms in mindere mate. Volgens mij is die het grootst tijdens de zwangerschap en de eerste levensjaren van je kind. Ik denk dat de onzekerheid wat minder zal worden naarmate je al heel wat hindernissen hebt doorstaan en je inmiddels steeds beter weet wat je moet doen in stressvolle situaties. En dat ook de bemoeienis van anderen wat minder wordt wanneer je uitstraalt dat het je weinig kan schelen wat zij vinden en je je daardoor niet laat beïnvloeden.Untitled design (1)

Moederinstinct

Je durft steeds meer op je eigen inzicht te vertrouwen en op je moederinstinct. Want door alle adviezen van buitenaf luister je daar niet altijd goed meer naar. Sterker nog, je hóórt het soms niet eens meer. In je hoofd hoor je allerlei stemmetjes die alle adviezen tegen elkaar opzetten en je weet niet meer waar je naar moet luisteren. Wat je in eerste instantie het beste lijkt, wordt gelijk weer verworpen door de tegenargumenten. Uiteindelijk doe je soms maar wat. En als het niet werkt, geef je na twee dagen al op. Zie je wel? Dat werkt dus niet, dan maar weer wat anders proberen.

Ik zie die onzekerheid bij moeders, misschien wel vooral bij jonge moeders, veel om mij heen. Maar ook de zogenaamde ‘moederoorlog’. Zo zonde. Want waarom zouden we elkaar niet meer helpen? Elkaar werkelijk goedbedoelde adviezen geven, elkaar gewoon laten nadenken zonder onze eigen mening op te dringen? Voor beide beter. Laten we daar nu mee beginnen. Vandaag.

Over een kleine maand, op 1 juni, komt mijn online cursus ‘Relaxed moederschap’ online. Bedoeld voor moeders die zekerder in de opvoeding willen staan, een stevige basishouding willen ontwikkelen en vanuit die basis gemakkelijker zelf problemen kunnen oplossen. Houd mijn website in de gaten wanneer je interesse hebt of schrijf je rechtsboven in voor mijn nieuwsbrief.

4 Replies to “De geboorte van je kind, de geboorte van je onzekerheid”

  1. Mijn oudste dochter is inmiddels 19, en ik voel me nog steeds vaak onzeker! Want weet je wat het is: net als je het door hebt, dan ontwikkelt je kind zich, en wordt alles weer anders!

  2. Goede stuk en zo waar! Ik denk dat de meeste onzekerheden bij een eerste kind aanwezig is, hoe meer kinderen je zelf heb des te minder je van anderen gaat aantrekken. En doe je veel op jouw manier.
    Leuk dat je online cursus gaat geven, succes!

Laat een antwoord achter aan Wytske Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *