Deze week vertelt Emy haar verhaal. Emy blogt zelf op kaboutertuinblogt.nl en heeft daarnaast een eigen webwinkel: Kaboutertuin.nl. Neem even een kijkje! En lees nu haar ervaring met het moederschap.

Geboren moeder
Ik was vrij jong toen ik zwanger was van onze zoon. Ik was tweeëntwintig jaar toen ik zwanger werd en drieëntwintig toen ik van hem beviel. Inmiddels heb ik nog twee jongens erbij gekregen. Ik vind het moeder zijn heerlijk. Ik geloof dat ik echt eengeboren moeder ben. De kinderen hebben mijn leven absoluut verrijkt. Hoe zwaar het opvoeden soms ook kan zijn, ik weet nu echt wat onvoorwaardelijke liefde is. Kinderen zijn puur en eerlijk. 

Adviezen 
Onze oudste zoon was toen hij net was geboren een moeilijke slaper. Eigenlijk sliep hij de nachten helemaal niet. Overdag deed hij het prima maar ’s nachts alleen maar huilen. Een echt omgekeerd dag-en-nacht ritme. Hij was eigenlijk alleen maar stil als hij op ons lag. Ik wist dat het advies was om niet met een kind op je te slapen, maar we namen hem toch bij ons om maar enigszins een oog dicht te kunnen doen. Ik gaf onze zoon borstvoeding (alle drie trouwens) en daar wordt de eerste weken sowieso afgeraden om een speentje te gebruiken. Dit was dus ook totaal niet mijn bedoeling, maar omdat we met onze handen in het haar zaten hebben we hem er wel een gegeven (hij vond het trouwens niks ;)). 

Het beste 
Gaandeweg heb ik alle adviezen naast me neer kunnen leggen. Ik trek mijn eigen plan en ik kijk naar mijn kinderen. Wat hebben zij nodig? Wat werkt voor hen? Waar voelen wij ons goed bij? Ik doe het ook anders dan de meeste moeders in mijn omgeving; ik geef lang borstvoeding, ik draag mijn dreumes, wij gebruiken wasbare luiers, we leven suikervrij en als de kinderen er behoefte aan hebben slapen we samen. Ieder doet waar hij/zij zich goed bij voelt. Je wilt toch allemaal het beste voor je kind(eren)? 

Druk 

Toen mijn eerste werd geboren vond ik dat echt druk. Je hele leven staat op z’n kop en je hebt 24 uur per dag en 7 dagen in de week de verantwoording voor zo’n hummeltje. Ik vond het heerlijk hoor, maar je moet ècht wennen aan je nieuwe ritme. Dit gevoel had ik ook wel bij de tweede. Het ritme zit er wel aardig in, maar je hebt nu twéé mondjes die je moet voeden. Je moet je aandacht verdelen… Dat vond ik ook best wel lastig. Ik was er maar druk mee steeds. Anderhalf jaar geleden werd onze jongste geboren. Hoewel dit wel een kindje was die meer aandacht nodig had, hij had reflux, heb ik het nooit bewust als druk ervaren. Hij kwam gewoon in ons gezin en draaide gewoon mee in ons ritme. Een kindje “extra” vond ik niet extra druk. Ook doe ik de zorg voor mijn drie kindjes regelmatig alleen. Mijn man werkt bij de Marine en is dus vaak weg. Ik heb wel geleerd dat de term “druk” maar relatief is.

Invloed van de omgeving 
De kinderen worden ouder, de tijd vliegt voorbij. Mijn oudste is inmiddels bijna 7 en zit nu in groep 3 van de basisschool. Sinds hij op de basisschool zit merken we heel sterk de invloeden van buitenaf. Hij komt met woorden thuis waarvan ik me afvraag hoe kinderen daar überhaupt aan komen. Dat vind ik wel eens moeilijk, want zo heb ik hem niet opgevoed en zo wil ik dat ook niet. Ik probeer er veel met hem over te praten. Laatst gooide hij tijdens het eten het woord “kanker” er zomaar uit (als scheldwoord). Dat gebruiken we zelf echt nooit. We hebben er over gepraat en ik heb hem uitgelegd wat het is. Soms komt hij er nog eens op terug. Hij heeft het woord tot nu toe trouwens niet meer gebruikt. 

Spiegel 
Kinderen zijn echt een geweldige spiegel voor jezelf. Regelmatig hoor je wel eens wat terug wat je bijvoorbeeld zelf hebt gezegd. Dat kan soms echt een leerpunt zijn. Zo zei een van mijn kinderen toen hij een jaar of 2/3 was in de winkel: “oooh mama daar mag je niet aankomen!”. 

Ik ben er achter gekomen dat opvoeden het beste werkt door gewoon zelf het goede voorbeeld te zijn. Zit niet de hele dag achter de computer of met je telefoon in je hand als je niet wilt dat je kind dat doet. Als je naar de winkel gaat, groet mensen, wees beleefd en zeg dankjewel en alsjeblieft. Je kinderen zien/horen het en doen je na. Onbewust en het gaat de hele dag door. JIJ bent het voorbeeld van je kind!

Emy haar blog is te vinden op http://kaboutertuin.nl.

6 Replies to “Moeders aan het woord: Emy Cillessen”

  1. Mooi om te lezen en herkenbaar. Ik was ook erg druk met één kind, ik wist niet beter ;-). Nu zijn er twee en laat ik het voor nu ook bij twee.

    Knap werk en petje af hoor Emy! Ik graag langs op jouw eigen blog.

    1. Haha en als je meer dan één kind hebt is het zó rustig als er maar één thuis is 😉 Ik vind dat altijd zo grappig als je dan weer terug denk aan hoe druk je het met een had.

      Dank je wel voor je compliment Nesrin, heel leuk!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *